Θεσσαλονίκη 01/09/2010
Από τον Θανάση Παπαναστασίου 5 dan
Επειδή «παντού υπάρχει ένας μύθος», ο καλός δάσκαλος πρωταρχικά είναι ο εαυτός του. Είναι αληθινός και δεν ωραιοποιεί αυτό που δείχνει για να δημιουργήσει έναν προσωπικό μύθο υπεράνθρωπου.
Αποτελεί ο ίδιος το παράδειγμα των λόγων της διδασκαλίας του. Επιδιώκει η σχέση με την οικογένειά του, τους μαθητές του τον κοινωνικό του περίγυρο να είναι ισορροπημένη. Έχει ως στόχο μέσα από την άσκηση και την καθημερινή του πρακτική να γίνει πρώτα απ’ όλα καλύτερος άνθρωπος.
Έτσι ο δάσκαλος:
1. Είναι έτοιμος να γίνει μαθητής χωρίς εγωισμούς και μικρότητες. Γνωρίζει τα δυνατά σημεία της τέχνης του αλλά και τις αδυναμίες της. Οπότε είναι έτοιμος να εκπαιδευτεί αποκτώντας ποιότητες, τεχνικές και τρόπους έξω από την δική του τέχνη και πρακτική. Επίσης γνωρίζει και είναι ανοικτός να ανακαλύπτει τις δικές του αδυναμίες και να τις ξεπερνά με εργατικότητα και ανοικτό μυαλό.
2. Δημιουργεί κύκλο αξιόλογων ανθρώπων(εντός και εκτός του κύκλου των πολεμικών τεχνών) οι οποίοι βοηθούν ο ένας τον άλλο να γίνει καλύτερος.
3. Δεν έχει τίποτα να κρύψει. Μοιράζεται απλόχερα τη γνώση.
4. Διδάσκει με το παράδειγμα. Η εργατικότητα στην άσκηση της τέχνης, η προσωπική ανάπτυξη, αλλά και η καθημερινή πρακτική, βάζουν τα στάνταρ ποιότητας και δημιουργούν το κλίμα στο dojo, κάνοντας τους μαθητές να θέλουν να γίνουν σαν τον δάσκαλο.
5. Δεν χάνει ευκαιρία να προπονηθεί με τους μαθητές του, οπότε:
- Η καθημερινή άσκηση τον κάνει καλύτερο.
- Επειδή θέλει να δίνει το καλό παράδειγμα, η προπόνησή του είναι «όπως πρέπει».
- Ο μαθητής βλέπει πως γίνεται, δεν το μαντεύει.
- Ο μαθητής νοιώθει ότι είναι «δίπλα» στο δάσκαλο όχι «κάτω» από αυτόν. Οι δεσμοί στο dojo δυναμώνουν, το κλίμα είναι θετικό και οι μαθητές «ανθίζουν».
6. Βλέπει το καλό σε όλους και έχει ένα καλό λόγο για τον καθένα. Νοιάζεται, φροντίζει και έχει υπομονή. Συμπεριφέρεται στους μαθητές με σεβασμό και αξιοπρέπεια, ακόμα και αν φαίνονται ανεπαρκείς. Αυτό τους υψώνει πάνω από τις προσδοκίες τους.
7. Βοηθάει τους μαθητές να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, κρατώντας όμως τις αρχές, προτεραιότητες και ισορροπίες στην υπόλοιπη ζωή του. Άλλωστε τι να τις κάνεις τις πολεμικές τέχνες όταν αφήνεις γύρω σου δυστυχισμένους ανθρώπους (σύζυγο, παιδιά, γονείς κ.α.), ή είσαι ανισόρροπος και ακοινώνητος.
8. Είναι έτοιμος για κριτική και αντέχει την πίεση. Γιατί όταν εκθέτεις τον εαυτό σου γίνεσαι στόχος. Άλλωστε η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μια συνεχής έκθεση του δασκάλου. Αν το αποδεχτεί ο δάσκαλος γίνεται καλύτερος και καθαρότερος. Αν όχι, επιδιώκει να φαίνεται σαν αυθεντία, δημιουργεί μύθους, και αποστάσεις από τους μαθητές για να κρύψει τις αδυναμίες και την ανεπάρκειά του, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
